کروم دارای جرم اتمی ۵۱/۹۹۶، دانسیته ۷/۱۹gr/cm3، نقطه ذوب ۱۹۰۰- ۱۸۵۰ درجه سانتی گراد و نقطه جوش ۲۴۹۶ درجه سانتی گراد می باشد.
کربن و کروم می توانند کاربیدهای Cr4C، Cr7Cو Cr3C2 را تشکیل دهند که به ترتیب نقطه ذوب ۱۵۲۰، ۱۷۸۰ و ۱۵۹۵ درجه سانتی گراد دارند.
فروکروم پرکربن صنعتی محتوی کاربید کروم- آهن (3C7(Cr,Fe است. فرو کروم کم کربن و خیلی کم کربن ممکن است محتوی کربن به شکل کاربیدC 4(Cr,Fe) باشند.
اکسید کروم بازی در میان اکسیدها پایدارترین است، اکسید کروم با حرارت دیدن در هوا به قبلی تبدیل می شود، تری اکسید کروم با حرارت دیدن سریعا بخار می شود و بالای نقطه ذوبش به اکسید کروم و اکسیژن تجزیه می شود.
کروم بطور گسترده ای بعنوان یک عنصر آلیاژی در تعداد زیادی از گریدهای فولادی و آلیاژ ها مصرف می شود.
افزودن کروم فولاد را به خود سختگردانی و افزایش عمق سختگردانی مستعدتر می سازد. اغلب کروم می تواند استحکام و سختی فولاد را افزایش و داکتلیته را کاهش دهد. کروم در ترکیب با سیلیسیم، فولاد را به خواص مقاومت به حرارت بهره مند می سازد. فولادهای پرکروم( بالای ۱۲% کروم) با مقدار کم کربن بعد از سخت شدن و پولیش شدن مقاوم به زنگ می شوند. با مقدار بالای کربن در فولاد، کروم می تواند مقاومت به سایش را افزایش داده و بطور مطلوبی در افزایش استحکام نهایی در دماهای بالا عمل کند.
آلیاژهای کروم کم کربن انرژی بیشتری لازم دارند و مواد مصرفی برای ساخت آنها گران تر است. فروکروم خیلی کم کربن بعنوان یک افزودنی در ساخت فولادهای زنگ نزن و بعضی از آلیاژهای نیکل- کروم مصرف می شود.
۲- کانه های کروم
کانه های کروم اساسا شامل کرومواسپینلیدس هاست
منگنزیو کرومیت
آلومینو کرومیت
کرومواسپینلیدس ها ممکن است تا ۶۲% Cr2O3 داشته و بقیه آن معمولا شامل اکسیدهای آهن، آلومینیم و منیزیم می باشد.
پایان قسمت اول